Բացառիկ խելք, ազնիվ, սկզբունքային, անկաշառ, աննահանջ ու մաքրամաքուր` ինչպես ինքն էր։
Կյանք, որ անմնացորդ ծառայություն էր իր ժողովրդին, խոսք, որ անվրեպ կրակվում էր դիմացինի ճակատին, իր գենին, ցեղին անխարդախ նվիրում:
Մարդ ով մտահոգված էր ոչ միայն ազգապահպան հարցերով, այլև շրջակա աշխարհը, մարդկության արգանդը առողջ և անվնաս պահելու խնդիրներով։
Հիմա չկա։
Չկա ՀԱԿՈԲ ՍԱՆԱՍԱՐՅԱՆԸ` ով իսկապես ազգային արժեք էր։
Ինձ մնում է զարմանալ այն լռության կապակցությամբ, որ ուղեկցում է նրա հիշատակին։
Մամուլը, հեռուստատեսությունը, կայքերը ևս լուռ են։
Ափսոս, հազար ափսոս...
Մարդը մեռավ, Մարդը կկորչի, Մարդը գնում է անտարբերության շավիղով։
Էլ ու՞մ օրինակով պիտի դաստիարակենք մատաղ սերնդին։
Լևոն ՋԱՎԱԽՅԱՆ